Υδροπονία, μια ιστορική αναδρομή
- Κατηγορία Γενικά περι υδροπονίας
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Η λέξη hydroponics "προέρχεται από δύο ελληνικές λέξεις: ύδωρ, που σημαίνει νερό, και πόνημα, με την έννοια της Εργασίας. Σε αντίθεση με τις σύγχρονες πεποιθήσεις, η υδροπονική κηπουρική είναι μια αρχαία μορφή γεωργίας, που χρονολογούνται 3.000 χρόνια. Υπάρχουν αναφορές για την καλλιέργεια των φυτών σε νερό κατευθείαν στην αιγυπτιακή αρχεία που χρονολογείται από την εποχή του Νέου Βασιλείου του Φαραώ Hatshepsut περίπου το 1460 π.Χ.
Οι πιο γνωστοί υδροπονικοί κήποι του αρχαίου κόσμου ήταν οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας.
Επίσης γνωστός ως Κήποι της SEMIRAMIS, οι Κρεμαστοί Κήποι θεωρούνται ως ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
Οι Κρεμαστοί Κήποι κατασκευάστηκαν από το βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ περίπου το 600 π.Χ.. Η σύζυγός του, Amytis, ήταν από την Μήδεια, της οποίας οι άνθρωποι ήταν οι πρόγονοι του σύγχρονου Κούρδων. Η χώρα της Μήδεια ήταν ένας ορεινός τόπος, που περίπου αντιστοιχεί στη σημερινή περιοχή του Κουρδιστάν, του βορείου Ιράν και του Αζερμπαϊτζάν. Σύμφωνα με την ελληνική ιστοριογραφία της εποχής, οι Κρεμαστοί Κήποι, ένας σωλήνας νερού οδηγούσε σε μια σειρά από θησαυροφυλάκια για τα οπωροφόρα δένδρα που αναπτύσσονται σε ένα στρώμα ασφάλτου.
Αιώνες μετά, ιταλικά περιηγητής Μάρκο Πόλο, ο οποίος αναφέρθηκε ότι επισκέφθηκε την Κίνα κατά τα τέλη του 13ου αιώνα, σχολίασε αυτό που αποκάλεσε ως Floating Gardens. "Περίπου την ίδια ώρα στην άλλη άκρη του κόσμου, η MEXICA, ένας από τους ιθαγενείς λαούς που αργότερα αποτέλεσε την αυτοκρατορία των Αζτέκων του Μεξικού οικοδομούσε μια πόλη που ονομαζόταν Τενοτστιτλάν στις ακτές της Λίμνη Texcoco. Γνωστή ως Πόλη του Μεξικού σήμερα, στην MEXICA κατασκευάστηκε ένα εκτεταμένο αστικό δίκτυο που περιελάμβανε ένα είδος συστήματος έγκαιρης υδροπονικής στα οποία καλλιεργούνται τα φυτά που ήταν στην επιφάνεια του νερού..
Η σύγχρονη ιστορία της υδροπονίας στην πραγματικότητα αρχίζει στα 1627, όταν το δοκίμιο “Sylva Sylvarum” του Sir Francis Bacon δημοσιεύτηκε μετά θάνατον. Σε αυτό το βιβλίο, ο Bacon, ένας Άγγλος φιλόσοφος και σύγχρονος του Σαίξπηρ έγραψε για την καλλιέργεια των χερσαίων φυτών χωρίς χώμα. Αν και ο Μπέικον πέθανε πριν μπορέσουν οι θεωρίες του να διερευνηθούν, υποστήριξε πρώτος την ιδέα της νέας κουλτούρας για το νερό που καθιερώθηκε ως πεδίο της επιστημονικής μελέτης καθ 'όλη την υπολειπόμενη διάρκεια του 17ου αιώνα.
Γύρω στο 1860, οι Γερμανικά βοτανολόγοι Julius von Sachs και Wilhelm Knop τελειοποίησαν την πρώτη σειρά θρεπτικών διαλυμάτων για γεωργία χωρίς χώμα, δηλαδή τη σύγχρονη και υδροπονική κηπουρική.
